เรื่องที่ ๘

พระเสาร์ (๗)       เป็นพญานาคภูริทัต

พระอังคาร (๓)     เป็นนายพรานอาลัมพาย

พระราหู (๘)    เป็นพญานาคสุทัศนะ

                 ในครั้งหนึ่งว่าพระเสาร์ (๗) เกิดเป็นพญานาคมีนามว่าภูริทัต พระอังคาร (๓) เกิดเป็นนายพรานมีนามว่าอาลัมพาย พระราหู (๘)    เกิดเป็นพญานาคมีนามว่าสุทัศนะเป็นพี่ชายของภูริทัต

ครั้งหนึ่งนายพรานอาลัมพาย(พระอังคาร) ได้ไปจับพญานาคภูริทัต (พระเสาร์) บังคับด้วยเวทมนต์ให้แสดงฤทธิ์ เพื่อแสดงให้คนได้รับชมเพื่อลาภสักการะ บังคับให้พ่นไฟ ให้ย่อตัวเล็ก ขยายตัวใหญ่ ให้แผ่พังพาน จนพญานาคภูริทัต(พระเสาร์) ได้รับความลำบากทั้งกายและใจเป็นอันมาก  เมื่อพญานาคสุทัศนะ(พระราหู) ได้ทราบเรื่อง ที่นายพรานจับพญานาคมาทรมานจึงได้ตามมาช่วยเหลือ และท้าแข่งขันพิษกับนายพรานเพื่อแลกกับการปล่อยตัว พญานาคภูริทัต จึงให้คน ขุดบ่อขึ้นมา 3 บ่อ บ่อแรกให้ใส่ยาพิษ บ่อที่สองให้ใส่โคมัย(ขี้วัว) บ่อที่สามให้ใส่ยาทิพย์ แล้วจึงหยดพิษลงในบ่อแรก ก็เกิดควันลุกจนเป็นเปลวไฟ ลามไปติดบ่อที่สองและสาม จนกระทั่งยาทิพย์ไหม้หมด ไฟจึงดับ  นายพรานอาลัมพราย ซึ่งยืนอยู่บริเวณข้างๆบ่อ ถูกไอพิษจนผิวหนังไหม้ลอก กลายเป็นขี้เรื้อน ด่างไปทั้งตัวและไอเพลิงยังลุกลามไหม้ไปถึงถุงย่ามที่เก็บสมบัติทรัพย์สินเงินทองที่หามาได้จากการทรมานภูริทัตต์ จนเหลือแต่เถ้าถ่าน  นายพรานอาลัมพายจึงร้องขึ้นว่า "ข้าพเจ้ากลัวแล้ว ข้าพเจ้าจะ ปล่อยนาคนั้นให้เป็นอิสระ" ภูริทัตต์ได้ยินดังนั้น ก็จึงได้เลื้อยออกมาจากที่ขัง เนรมิตกาย เป็นมนุษย์ เมื่อได้เป็น อิสระแล้ว ได้กลับไปเมืองนาคเสวยสุขนาคสมบัติตามเดิม"

                ตำนานนพเคราะห์บทนี้ เป็นมูลเหตุแห่งชาติเวรว่า 

พระเสาร์ (๗) กับ พระอังคาร (๓) เป็นคู่ศัตรู  เมื่อ พระอังคาร (๓)  โคจรมาต้อง พระเสาร์ (๗) ให้ทายว่า จะได้รับ ความทุกข์ยากลำบากมากทั้งกายและใจ หรือ การเดินทางไกลไม่ดีอาจจะได้รับโทษภัยจากคนพาล หรืออาจจะโดนศัตรูปองร้าย หรือ  มีเรื่องให้จำจะต้องพลัดพรากโยกย้ายจากที่เคยอยู่เคยกินเคยอาศัย 

พระราหู (๘) กับ พระอังคาร (๓) เป็นคู่ศัตรู  เมื่อ พระราหู (๘) โคจรมาต้อง พระอังคาร (๓)  ให้ทายว่า จะได้รับ เจ้าชะตาต้องระมัดระวังเรื่องเกี่ยวกับฝืนไฟ เกิดเพลิงไหม้ ไฟฟ้าลัดวงจร  ไฟไหม้บ้านเรือนบ้านเรือนเคหะสถาน  ทรัพย์สินเงินทองเสียหายสูญสิ้น หรือ ระวังจะมีโรคภัยเกี่ยวกับโรคผิวหนัง โรคงูสวัด โรคเรื้อน เป็นต้น

พระราหู (๘) กับ พระเสาร์ (๗) เป็นคู่มิตร  เมื่อ พระราหู (๘) โคจรมาต้อง พระเสาร์ (๗) ให้ทายว่า เจ้าชะตาจะได้ลาภใหญ่ ความทุกข์เพทภัยจะหายสิ้น กลับร้ายกลายเป็นดี หรือ ต้นร้ายปลายดี  อาจจะต้องเจอเรื่องร้ายๆ หรือลำบาก ก่อน แล้วจึงบังเกิดลาภผลและสุขสบายตามมาในภายหลัง 

เรื่องที่ ๙

พระเสาร์ (๗)       เป็นไม้ตะเคียน

พระอังคาร (๓)     เป็นพระยาโปริสาด

               ครั้งหนึ่งพระเสาร์ (๗) เกิดเป็นไม้ตะเคียน พระอังคาร (๓) เกิดเป็นพระยาโปริสาด พระยาโปริสาดอังคารไปไล่เนื้อในป่า

ไปสะดุดตอไม้ตะเคียนเสาร์ เสี้ยนไม้ตะเคียนตำเอาเจ็บปวดสาหัส

              ตำนานนพเคราะห์บทนี้ เป็นมูลเหตุแห่งชาติเวรว่า พระเสาร์ (๗) กับ พระอังคาร (๓) เป็นคู่ศัตรู พระอังคาร (๓)

โคจรมาต้องพระเสาร์ (๗) หรือพระเสาร์ (๗) โคจรต้องพระอังคาร (๓) จะเจ็บป่วยเท้า และมือจะถูกมีดบาด มีเสี้ยนตำ

เรื่องที่ ๑๐

พระอังคาร (๓)     เป็นไม้เกต

พระราหู (๘)        เป็นไฟ 

             ครั้งหนึ่งพระอังคาร (๓) เกิดเป็นไม้เกต พระราหู (๘) เกิดเป็นไฟ ไฟติดขยะมูลฝอยลามไปไหม้ไม้เกต

             ตำนานนพเคราะห์บทนี้ เป็นมูลเหตุแห่งชาติเวรว่า พระอังคาร (๓) กับพระราหู (๘) เป็นคู่ศัตรู พระราหู (๘)

โคจรถึงพระอังคาร (๓) เจ้าชะตาต้องระมัดระวังไฟจะไหม้บ้านเรือน

เรื่องที่ ๑๑

พระพุธ (๔)         เป็นพระยาช้างฉัททันต์

พระอังคาร (๓)     นายพรานโสอุดร

             ครั้งหนึ่งพระพุธ (๔) เกิดเป็นช้างชื่อพระยาฉัททันต์ พระอังคาร (๓) เกิดเป็นนายพรานมีนามว่านายโสอุดร

นายพรานโสอุดรอังคารได้ไปขุดอุโมงค์ยิงพระยาฉัททันต์พุธถูกที่ท้อง แล้วเลื่อยงาไปได้ พระยาฉัททันต์ได้รับความเจ็บปวดมาก

จนถึงแก่ความตาย

              ตำนานนพเคราะห์บทนี้ เป็นมูลเหตุแห่งชาติเวรว่า พระพุธ (๔) กับ พระอังคาร (๓) เป็นคู่ศัตรู เมื่อพระอังคาร (๓)

ถึงพระพุธ (๔) จะเจ็บท้องปวดท้อง ให้ระวังอย่ากินเนื้อสัตว์จะเป็นพิษแสลง

เศรษฐีหัศวิไสย

นางสุนทรา

               ดำเนินนิทานว่า ในมหากัลปอันล่วงแล้วช้านาน มีเศรษฐีสองคนผัวเมีย ผัวชื่อหัศวิไสย ภรรยาชื่อนางสุนทรา

ตั้งเคหสถานอยู่ในพระมหานครแห่งหนึ่ง มีบุตรชายสามคน แล้วภายหลังยากจนลง คิดจะไปทำมาหาเลี้ยงชีพ จึงได้ถวายเคหะ

และถิ่นฐานของเดิมเป็นของสงฆ์ แล้วก็พากันไปตั้งภูมิลำเนาหาเลี้ยงชีพอยู่ยังชนบทริมชายเขาแห่งหนึ่ง ด้วยความชวนขวาย

ช่วยกันทำมาหาเลี้ยงชีพก็กลับบริบูรณ์ขึ้น เมื่อเศรษฐีตายไปในเวลาที่นอนหลับอยู่ ภรรยาและบุตรจัดการเผาศพหัศวิไสย

ตามประเพณีนิยมแล้วจึงไปนิมนต์พระธุดงค์ ๙ รูป มาเจริญพระพุทธมนต์และฉันอาหารบิณทบาตที่บ้านในการทำบุญ ๗ วัน

          คนพี่ใหญ่ได้ขันทองคำเป็นภาชนะสำหรับใส่ข้าวใส่บาตร คนที่สองได้ชันเงินเป็นภาชนะสำหรับใส่บาตร คนน้องหาสิ่งใด

จะใส่ข้าวใส่บาตรไม่ใด้ ก็มีความโกรธเคืองพี่ชายทั้งสองคนนั้นเป็นอันมาก ว่าแย่งเอาขันทองคำและขันเงินเสีย จึงเอากระทาย

มาเป็นภาชนะใส่ข้าวใส่บาตร พี่ชายใหญ่อธิษฐานว่า การทำบุญของข้าพเจ้านี้ขอให้มีอานิสงส์ส่งได้กำเนิดเป็นพระอาทิตย์ส่องโลก

คนที่สองปรารถนาได้เป็นพระจันทร์ส่องโลก น้องสุดท้องได้ยินดังนั้นจึงอธิษฐานขอให้เกิดเป็นพี่ชายพระอาทิตย์พระจันทร์

มีร่างกายเติบใหญ่ ปิดบังพระอาทิตย์และพระจันทร์เสียได้ ครั้นกาลนานมาก็ตายไปตามยถากรรมด้วยกันทั้งสิ้น

ไปเกิดในสวรรค์ร่วมวิมานกันทั้ง ๕ คน ครั้งนั้นเทพบุตรหัศวิไสยมีความปรารถนาเป็นพระสุธา และนางสุนทรามีความปรารถนา

เป็นพระคงคาคู่กันกับพระสุธา ครั้งเมื่ออายุโลกครั้งนั้นแล้วเทพหัสวิไสยก็ได้มาเกิดเป็นพระสุธา และนางสุนทราก็เกิดเป็นพระคงคา

พระอาทิตย์เกิดเป็นราชสีห์ พระจันทร์เกิดเป็นนางฟ้า พระอังคารเกิดเป็นควาย พระพุธเกิดเป็นช้าง พระพฤหัสบดีเกิดเป็นฤาษี

พระศุกร์เกิดเป็นคาวี พระเสาร์เกิดเป็นเสือ พระราหูเกิดเป็นผีโขมด พระเกตุเกิดเป็นนาค และพระอิศวรผู้เป็นเจ้าได้ทรงสร้างขึ้น

เป็นเทวดาพระเคราะห์

                ตำนานนพเคราะห์บทนี้ เป็นมูลเหตุแห่งชาติเวรว่า พระอาทิตย์ (๑) พระจันทร์ (๒) และพระราหู (๘)